همه چی از هر کجا

کجای این دنیای بی کرانه ای که من در کنارت کرانه گرفته ام ...
من در جو بی جویِ ماه مجذوب و دیوانه
و تو در پیِ چیدن پرتقال از درخت های زمستانی ...!
رد چشمانت منتهی میشو د به رسیدن، به چیدن ..
حتی در زمستان
حتی در سرما
اما دلم میخواد تو را
دست بر شانه ات میگذارم
که لذت حضور در جانم رخنه میکنم
و تو منظومه ای می شوی شمسی،
به مرکزیت من

میدانی
بازتابی پیچیده و مبهم میان ما رد و بدل است .....

(سیندخت)